Methodiek en/of pragmatisme ?
Geloof je eerder in gezond boerenverstand of in een best-practice framework? Of combineren we het beste van beide werelden op een pragmatische manier?
Ben je manager in een grote organisatie, dan ken je allicht de standaarden aangaande project, programma en portfolio management en ligt ofwel PMBoK, ofwel Prince-2® aan de basis van de PMO methodiek in je organisatie. Dan heb je ook nood aan projectleiders die toch nog het nodige pragmatisme aan de dag leggen en zich niet te verliezen in onnodige overhead. Daarbij helpen we je graag!
Ben je bedrijfsleider van een KMO en heb je nood aan een standaard manier van werken over je verschillende projecten heen ? Maar wel op een zo simpel mogelijke manier, waar je werknemers zo min mogelijk gestoord worden door onnuttige procedures.
Agile en/of waterval
Agile is alom tegenwoordig als methodiek. Teams gaan “scrummen”: ze werken op een snelle, handige, wendbare manier samen aan de projecten en hebben een hoge graad van inspraak. Voor de leidinggevende is het niet altijd duidelijk wat wanneer wordt opgeleverd. En wat het grapje uiteindelijk gaat kosten als het eenmaal klaar is. Of wat met de kwaliteit ? En als we groter worden, hoe schalen we deze werking op? Schalen we dan best op naar een scaled agile framework zoals LeSS of SAFe ?
Voorspelbare projecten in grote waterval stappen: absoluut interessant, maar dit heeft ook veel nadelen: project planningen gaan steeds maar verder schuiven en moeilijke discussies over budget gooien telkens roet in het eten.
Of kunnen we het beste van de twee werelden combineren ? Hoe kan flexibiliteit gecombineerd worden met voorspelbaarheid? En kwaliteit met budget?
